Categorie archief: Blog

Open brief aan minister Hugo de Jonge

Blog, ,

Beste minister Hugo de Jonge,

Gefeliciteerd met het lijsttrekkerschap voor het CDA. Een mooie uitdaging in een bijzonder spannende en onzekere tijd. 

Tijdens de handelsmissie naar Duitsland, vergezeld door het koningspaar, hebben we kort van gedachten gewisseld. Ik opperde dat onze sociale innovatie Zo-Dichtbij één van uw hoofdpijndossiers kon tackelen: ‘hoe geven we mantelzorgers en hun naasten een goede nachtrust terug?’ Nu is het tijd om mijn schuld in te lossen en het aanbod te concretiseren. Hiervoor breng ik onze medisch sociale omgeving (een PGO plus) in stelling. Een integrale oplossing die de burger de regie geeft over alle relevante sociale- en zorggegevens. 

Wat dan?

In de kern zet Zo-Dichtbij (ZDB) in op kwaliteit van leven. Dat begint bij goede preventie en vitaliteit, maar strekt zich uit naar sociale inclusie, een veilige woning en mobiliteit. Zo faciliteert het platform een digitaal kluisje met een matchmaking component en dit sluit aan op een aantal overheidsthema’s zoals langer thuis wonen, de aanpak van eenzaamheid, laaggeletterdheid en digitale inclusie. De borging van het platform is in handen van Stichting Zo-Dichtbij met een ANBI status, zonder winstoogmerk en vendor lock-in. 

Zonder dat we er naar op zoek waren blijkt het kluisje ook een solide uitgangspunt te zijn voor het bron en contactonderzoek van de GGDs. Dit op basis van thuisrapportage. Om dit te beargumenteren hebben we een zogenaamde klantreis uitgewerkt. Het proof of concept ligt inmiddels klaar, maar is nog niet in beton gegoten. Wel zijn we op korte termijn in staat om een zogenaamde landingsplaats te bieden voor initiatieven als de Coronacheck en het Corona dashboard. Daarbij zorgt ZDB voor de context en de aansluiting met het zorgdomein. Onze aanname is dat we door een meer neutrale en wellicht minder bedreigende benadering het gedrag van de burger beter kunnen beïnvloeden dan door de inzet van de Coronamelder alleen. Het zou een sublieme zet van Hollandse bodem zijn als het onder aansturing van de Coronaminister lukt om het systeem als nutsvoorzieing op te tuigen. Hiervoor biedt onze opzet alle ruimte.

Hoe dan?

De burger komt met ZDB zelf in actie en houdt daarbij te allen tijde de regie (registratie aan de bron). De toepassing is ontwikkeld in een proeftuin met partners binnen de quadruple helix (burgers, lokale overheid, bedrijfsleven en het onderzoeksveld) en is volledig transparant. We werken hierbij volgens het principe van de betekeniseconomie waarbij de focus niet ligt op winst maken maar op maatschappelijke meerwaarde. 

Bij Zo-Dichtbij staat de burger centraal en we bieden:

1. Een persoonlijke digitale kluis 

Een kluisje dat een leven lang met je meereist met relevante informatie op verschillende levensdomeinen, waaronder persoonsgegegevens, bloedgroep, donorcodicil, vaccinaties, wel of geen behandelstop, woonsituatie en wensen; ondersteuningsbehoefte; hulpkring verzekeringspolissen, levenstestament, wensen voor uitvaart etc.

 2. Matchmaking tussen vraag en aanbod

Op basis van vraagverheldering (een gevalideerde zelfcheck op het gebied van woonsituatie, vitaliteit en leefstijl) krijgt men aanbevelingen voor producten, diensten en activiteiten op ‘pantoffelafstand’. Suggesties die eenvoudig kunnen worden toegevoegd aan het kluisje.

 3. Gegevensdeling

Zodra er sprake is van een intake bij het WMO loket, een VVT instelling, ziekenhuis, GGD of andere hulpverlener kan de burger relevante gegevens vanuit het kluisje eenvoudig en veilig delen. Dit verkleint niet alleen de foutkans maar scheelt ook (veel) dubbel werk, dus geld, tijd en ergernis.

Het maatschappelijk rekensommetje is zo gemaakt, toch? Ben zeer benieuwd of we u kunnen toevoegen aan ons team van visionairs. Ik wacht uw belletje met spanning af.

Met vriendelijke groet 

Dr. Wally Keijzer-Broers MBA

Meten is weten

Blog, ,

En weg is de chronologische volgorde van mijn blog. Maar dat heb je met een avontuur dat alle kanten op gaat, dan wordt schakelen vanzelf een tweede natuur.

Hoezo dan?

Nederland staat wereldwijd in de top 20 met het hoogste aantal coronabesmettingen, maar in hetzelfde dashboard van Johns Hopkins University staan we op plaats 112: slechts 138 personen zouden de afgelopen tijd genezen zijn van COVID-19. Registreren wij zo slecht of spelen we de gegevens niet door aan WHO en ECDC? Meten is weten, toch? Als in Nederland niet wordt bijgehouden wie het ziekenhuis “gezond” verlaat of wie er thuis is genezen van corona dan blijven we met hagel schieten op een bewegend doel. Met of zonder de komst van een app staat dit een gefundeerde exitstrategie voor onze ‘intelligente lockdown’ in de weg.

Alternatieve denkrichting

Graag breng ik een alternatieve denkrichting voor een COVID-19 app in stelling. Want wat als een concept als Zo-Dichtbij een rol kan spelen in de exitstrategie voor de COVID-19 lockdown?  

Voor wie nog niet is aangehaakt bij mijn avontuur verwijs ik naar een korte animatie. Hier wordt de kern van Zo-Dichtbij uitgelegd: dé digitale wegwijzer om zo lang mogelijk comfortabel thuis te blijven wonen. In de basis faciliteert Zo-Dichtbij een digitaal kluisje met een vraag en aanbod component en het concept sluit aan op een aantal overheidsthema’s: De borging van het platform is in handen van Stichting Zo-Dichtbij met een ANBI status. De stichting heeft geen winstoogmerk en het platform is systeem onafhankelijk (geen vendor lock-in).

Zo-Dichtbij bevindt zich in de implementatiefase en met behulp van ons bestaande ecosysteem zijn we in staat om de functionaliteit van een aantal kansrijke initiatieven (zoals de coronacheck, -radar en -kaart) een zogenaamde landingsplaats te bieden. Daarbij zorgt Zo-Dichtbij voor de context en de aansluiting met zowel het sociale als het zorgdomein. 

Hoe dan?

In ieder geval binnen de wettelijke bepalingen van de AVG, waardoor de privacy van betrokkenen wordt geborgd. Zie bovenstaand stappenplan.

De burger komt zelf in actie, en houdt daarbij volledig de regie (registratie aan de bron). 

  • Alle burgers in NL boven de 18 ontvangen de uitnodiging voor een digitaal kluisje (verschillende scenario’s zijn hiervoor mogelijk)
  • De burger bepaalt zelf in hoeverre hij of zij zijn digitale kluis vult. Alle gegevens staan op slot en alleen met toestemming kan informatie worden gedeeld.
  • De burger krijgt een zelfcheck Vitaliteit aangeboden, aangevuld met COVID vragen
  • Heeft de burger COVID 19 gehad (al dan niet getest) of is er een vermoeden, dan opent er automatisch een dagboek. Hier is ruimte om eventuele huisgenoten in kaart te brengen en met wie men in contact is geweest
  • De burger geeft de huisarts digitaal inzicht in vragenlijst en dagboek (eventueel via een tussenstation om overbelasting van de huisartsen te voorkomen)
  • De huisarts houdt registratie bij en acteert naar aanleiding van het verkregen inzicht van zijn patiënt. Op basis hiervan worden overzichten als de COVID Radar en de Coronakaart aangevuld. Zo kunnen brandhaarden snel worden getraceerd en gerichte actie worden ondernomen

Deze alternatieve aanpak sluit aan op de vraag naar precisie populatiemanagement. Geen korte maar lange termijn (om)denken. Ondanks alle inspanningen om de virusuitbraak binnen de perken te houden hebben we het lek nog lang niet boven. We zullen ernstig rekening moeten houden met een worst case scenario op de middellange termijn. Niet alleen screening is hierbij belangrijk maar ook het follow up traject.

De aanname van het Zo-Dichtbij team is dat we door een meer neutrale en wellicht minder bedreigende benadering van de samenleving het individuele gedrag van mensen beter kunnen beïnvloeden dan door de inzet van een COVID-19 app. Mits we dit traject zorgvuldig en volledig transparant aanpakken. Wij hebben dit lef wel. Wie nog meer?

Ben jij bereid om op basis van eigen regie een deel van je privacy los te laten als het land hiermee geleidelijk van slot kan?

Constructief meedenken over de uitwerking van het idee wordt op prijs gesteld.

Wordt vervolgd.

Belofte maakt schuld

Blog,

De razendsnelle opmars van het Coronavirus heeft een enorme impact op onze samenleving. Wereldwijd buitelen experts onvermoeibaar over elkaar heen en het wordt voor een leek steeds lastiger om alle informatie op waarde te kunnen schatten. Gelukkig zijn er ook informatieve pareltjes die in begrijpelijke taal bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals dossier besmet van BVM. Ook houden partijen als RIVM ons dagelijks bij de (feitelijke) les.

Worstelend met de invulling van onze 1,5 meter samenleving, zoek ook ik naar een modus binnen het ‘nieuwe normaal’. Na enige radiostilte, toch maar weer de draad van mijn blogopgepakt. Zoals beloofd geef ik een kort inkijkje in waar ik vandaan kom, voordat duidelijk wordt waarom ik doe wat ik doe. Dan hebben we die hobbel vast gehad.

Techniek en communicatie

Techniek en communicatie lopen als een rode draad door mijn leven. Bijna 20 jaar stuurde ik als uitgever en hoofdredacteur een sterrenteam aan bij brancheorganisatie Uneto-VNI (nu Techniek Nederland). Met een installatiebedrijf aan huis was ik bekend met de dagelijkse praktijk, maar nu kon ik ook expliciet bijdragen aan de broodnodige vakkennis van installateurs. Elke maand stonden we garant voor drie gerenommeerde vakbladen (Intech Klimaat & Sanitair, Intech Elektro & ICT, Verwarming & Ventilatie Plus). We waren onze tijd ver vooruit en pionierden op het gebied van online communicatie en prepress. Zo introduceerden we voor onze acherban een kennisbank en het videokanaal install-tv bomvol instructievideo’s. Alle techniek tussen fundering en dak, van mechanische producten tot domotica (huisautomatisering), kon rekenen op onze warme belangstelling. Ik was me bewust van mijn bevoorrechte positie en legde jarenlang met veel plezier de verbinding tussen techniek en samenleving.

Terugtrekkende overheid

Het was de tijd van een terugtrekkende overheid, waarbij controle en handhaving door gemeentes in een rap tempo werd afgebouwd. Het afschaffen van de vestigingsvergunningen en het devalueren van vakdiploma’s op het gebied van gas, water en elektriciteit, zorgden voor een uitholling van het installatievak. Onder het mom van vrije marktwerking werd de markt overspoeld met zelfbenoemde professionals en aan de consument de twijfelachtige eer om het kaf van het koren te scheiden. Nog steeds ben ik van mening dat er beroepsgroepen zijn die je blijvend moet reguleren. Veilige installaties aanleggen is echt een vak. Alleen weggelegd voor installateurs die hun vakkennis constant op peil houden.

Verborgen leed achter de voordeur

Een terugtrekkende overheid betekende ook dat het verborgen leed achter de voordeur soms relatief laat werd onderkend. Meer dan eens was het een monteur die angstvallig aan het jasje werd getrokken door een vaak oudere bewoner. Met name als er lang niemand over de vloer was geweest. Ineens kreeg die techneut er een maatschappelijke taak bij waar hij niet op was toegerust. De implicatie hiervan spookte al langer door mijn hoofd: ‘dit moet toch anders kunnen’. Een zaadje dat voedingsbodem kreeg tijdens mijn Master of Business Administration (Crossmedia) bij Conclusion in Utrecht. Deze bedrijfskunde opleiding voor de mediawereld (print, online, tv en mobiel), gaf me de gelegenheid om dieper in de materie te duiken en de rol van de installateur in een veranderende samenleving te ontrafelen. 

Van het een kwam het ander. De problematiek rondom een vergrijsde samenleving hield me dusdanig in de greep dat ik in 2013 de uitdaging aan ging om te promoveren aan de TU Delft. Van het bedrijfsleven naar de universiteit. Een sprong in het diepe, maar wat ben ik blij dat ik die kans heb gegrepen. Op de Faculteit Techniek, Bestuur en Management (Technische Bestuurskunde) ontvouwde zich een volledig nieuwe wereld. De combinatie techniek en samenleving kreeg ineens een heel andere dimensie. Binnen de vakgroep ICT begint mijn werkelijke avontuur met Zo-Dichtbij. Een thema dat nu relevanter lijkt dan ooit. Binnenkort meer.

Hou je haaks in deze bizarre tijd

Keep you posted. 

Met de billen bloot

Blog, ,

Lang geaarzeld of ik me op het ‘blog’ pad zou begeven, maar na lang wikken en wegen toch die beruchte knoop doorgehakt. Gestimuleerd door mijn omgeving zal ik mijn Zo-Dichtbij avontuur in stukjes en beetjes aan papier toe vertrouwen. Met de hoop dat ik hiermee een dialoog in gang zet over de wondere wereld die sociale innovatie heet. 

Wat dan?

Stap voor stap neem ik jullie mee in het verhaal achter Zo-Dichtbij: dé digitale wegwijzer om zo lang mogelijk comfortabel thuis te blijven wonen. En ja, mijn struggle komt ruimschoots aan bod, zonder jullie overigens te vermoeien met mijn eigen leercurve.

Hoe dan?

Mijn avontuur met Zo-Dichtbij gaat alle kanten op. En om jullie enig houvast te geven is een beetje structuur wel zo handig. Ik ontkom er dus niet aan om eerst een inkijkje in mijn verleden te geven, voordat jullie chocola kunnen maken van mijn heden, laat staan van mijn toekomstplannen.

Is dit interessant dan?

Dat valt inderdaad te bezien, maar laten we de proef op de som nemen. Ben je geínteresseerd in één of meer van de volgende onderwerpen: #sociale innovatie, #platformen, #wonen, zorg en welzijn, #betekeniseconomie, #maatschappelijke impact en/of #proeftuinen. Herhaal dan de hashtag onder deze bijdrage, dat scherpt mijn denk- en schrijfrichting.

Heb geduld. Ik kan niet het hele avontuur in een keer ontrafelen en zal mijn best doen om er hapklare brokken van te maken. Uiteraard sta ik open voor suggesties.

Keep you posted