ZonMw publiceerde een blogreeks: over Zo-Dichtbij: naar aanleiding van het SET project “intake nieuwe stijl’
De blogreeks volgde het project van idee tot implementatie bij zorgaanbieder Pieter van Foreest in de regio Delfland, Westland, Oostland, Schieland.
Het idee voor een digitale innovatie is zo geboren. Maar zo’n hulpmiddel een plek geven in de praktijk, dat is alles behalve eenvoudig. In de blogreeks volgen we Zo-Dichtbij, het bedrijf achter een digitale kluis waarin ouderen hun relevante sociale- en zorggegevens kunnen opslaan. We nemen je mee in hun reis van idee tot implementatie. Tegen welke obstakels liepen ze aan, en hoe overwonnen ze die?
Delftse zorgorganisatie oefent met ‘digitale kluis’
De beste ideeën zijn vaak de simpelste. Wally Keijzer bedacht de digitale kluis: een plek waar cliënten al hun relevante sociale- en zorggegevens opslaan. Zorgorganisatie Pieter van Foreest oefent ermee; de cliënt houdt de sleutel in handen.
Als hoofdredacteur van technische vakbladen waren termen als ‘smart homes’ en ‘smart living’ al jaren gesneden koek voor Wally Keijzer. En als klankbord van haar mans installatiebedrijf in Den Hoorn (bij Delft) zag ze tegelijkertijd dat de vereenzaming in de samenleving toenam: ‘Vroeger kwam er nog wel eens een maatschappelijk werker achter de voordeur,’ vertelt Keijzer, ‘maar dat is wegbezuinigd. Soms bellen onze mensen aan vanwege een lekkende kraan, maar blijken de klanten ook behoefte te hebben aan een praatje. Dat zette me aan het denken.’
Keijzer kwam op het idee om een digitale wegwijzer te ontwikkelen op het gebied van wonen, zorg en welzijn: Zo-Dichtbij. Anders gezegd: een platform dat mensen kan helpen zo lang mogelijk zelfstandig en comfortabel in hun vertrouwde omgeving te blijven wonen. Het programma Active & Assisted Livingondersteunde bij de ontwikkeling van Zo-Dichtbij.
Foto: Nicky Simmons
Mooi instrument
Een belangrijk onderdeel van het platform is de digitale kluis: een concreet hulpmiddel dat de klant de regie geeft over alle relevante sociale- en zorggegevens. De kluis is een app op je computer waarin je alle gegevens over jezelf kunt noteren die relevant zijn voor hulpverleners. En jij bent degene die bepaalt met wie je welke informatie deelt. ‘Zo voorkom je dat mensen hetzelfde verhaal elke keer weer opnieuw aan een hulpverlener moeten vertellen,’ zegt Wally Keijzer.
Daar had Ad Blom wel oren naar, naar zo’n innovatie. Hij is programmamanager Innovatie en Expertise bij zorginstelling Pieter van Foreest, vernoemd naar de Delftse lijfarts van Willem van Oranje. Van Foreest behandelde financieel minder bedeelde Delftenaren gratis.
Blom ziet in de digitale kluis een mooi instrument om wijkverpleegkundigen en casemanagers te ondersteunen. Pieter van Foreest en Wally Keijzer sloegen de handen ineen en deden voor de implementatie een aanvraag bij de Stimuleringsregeling E-health Thuis (SET). Nu zijn ze druk bezig om de digitale kluis in de praktijk in te zetten. Eind dit jaar moeten vijfhonderd intakes hebben plaatsgevonden bij cliënten van Pieter van Foreest op basis van de gegevens die ze zelf hebben ingevoerd in hun digitale privékluis.
Ken je cliënt
Waarom is Ad Blom zo enthousiast over Wally Keijzers uitvinding? Hij vertelt hoe het nu in de praktijk gaat. Wijkverpleegkundigen komen bij een cliënt voor een medische handeling, zoals een speciale prik. Vaak is dat in een paar minuten gebeurd. Eigenlijk, zegt Blom, is het overdreven dat daar een intake van een uur aan voorafgaat. ‘Voor de meeste cliënten is dat te lang en te vermoeiend.’ Dankzij het digitale kluisje kunnen cliënten zelf een vragenlijst invullen, eventueel ondersteund door familie. ‘Dat is voor hen veel fijner.’
‘De gegevens in de digitale kluis helpen om de cliënt te leren kennen. Dan is maatwerk makkelijker te leveren.’
Daar komt nog iets bij: de digitale kluis sluit perfect aan bij het adagium van Pieter van Foreest: ken je cliënt. Ad Blom: ‘De gegevens in de digitale kluis helpen om de cliënt te leren kennen. Dan is maatwerk makkelijker te leveren. Ik hoop dus dat de digitale kluis een kwalitatieve meerwaarde biedt, omdat het een beter beeld geeft van iemands wensen, verwachtingen, levensstijl, netwerk, wat hij of zij wel en vooral niet prettig vindt. En ik hoop dat onze mensen efficiënter kunnen werken. Want als je je ingelezen hebt, kom je op een andere manier binnen bij een cliënt.’
Om vier uur op
Ad Blom noemt enkele voorbeelden van informatie waar je als zorgprofessional echt wat aan hebt. ‘Stel dat een cliënt een voormalige tuinder is – we zitten hier tenslotte in het Westland. Die persoon is misschien wel gewend om om 04.00 uur op te staan en om 19.00 uur ’s avonds naar bed te gaan. Dan moet je niet om 20.00 uur aanbellen. Of als een cliënt een partner heeft verloren, dan kun je daar rekening mee houden en vraag je niet of iemand getrouwd is geweest. Of neem het thema intimiteit, waarvan vaak wordt gedacht dat het op hogere leeftijd geen issue meer is. Het kan juist heel nuttig zijn om te weten of iemand van knuffelen houdt. Daar kun je dan de partner of het netwerk bij betrekken. Dat is typisch iets wat je niet makkelijk vraagt, maar wat je dankzij het digitale kluisje niet meer overslaat. Je kunt maatwerk leveren.’
Leerpunt
Dat Ad Blom enthousiast is over de mogelijkheden van het digitale kluisje, betekent niet dat het koste wat kost een succes moet worden. ‘Zelf geloof ik in dit concept. Maar we mogen ook falen. Dan hebben we er nog steeds heel veel van geleerd.’ Een belangrijk leerpunt tot nu toe is dat het digitale kluisje alleen omarmd zal worden als het de tijd krijgt. ‘In mijn eigen enthousiasme ben ik geneigd te denken dat elke zorgprofessional zal vallen voor dit concept. Maar er zijn ook medewerkers die zeggen: “Eerst zien, dan geloven.” Die eerst de ervaringen willen afwachten. Die zeggen: “O jee, wéér een registratiesysteem!” We roepen dus niet dat iedereen moet meedoen, want dan zetten sommigen de hakken in het zand. In plaats daarvan zoeken we ambassadeurs die het leuk vinden om zo’n innovatie te ontdekken. Juist zij zijn vaak ook kritisch over hoe het beter kan. We doen het dus gefaseerd, halen eerst de kinderziektes eruit.’
Mooie toekomst
Het digitale kluisje lijkt een mooie toekomst tegemoet te gaan. Wally Keijzer verklapt dat inmiddels verschillende gemeenten ermee experimenteren. Ook wordt het kluisje klaargemaakt om veilig je eigen medische gegevens in op te slaan. Zo ontwikkelen ze een handig digitaal overzicht voor mensen in een persoonlijke gezondheidsomgeving.
Keijzer laat zich niet meeslepen door het succes. ‘De uitdaging voor mijzelf is om trouw te blijven aan het motto “de regie bij de cliënt”. Commerciële partijen zouden dit het liefst zelf willen aanbieden aan cliënten. Maar dat is de omgekeerde wereld. Het gaat erom dat de cliënt de sleutel in handen heeft en houdt. Hij of zij bepaalt wie welke info krijgt: de wijkverpleegkundige, de casemanager, de behandelaar eerste lijn, het team van de intramurale instelling? Die regie plus de veiligheid van het kluisje zijn voor mij de succesfactoren.’
Wil je meer weten over de mogelijkheden van de digitale kluis? Neem dan contact op met Wally Keijzer.
Gefeliciteerd met het lijsttrekkerschap voor het CDA. Een mooie uitdaging in een bijzonder spannende en onzekere tijd.
Tijdens de handelsmissie naar Duitsland, vergezeld door het koningspaar, hebben we kort van gedachten gewisseld. Ik opperde dat onze sociale innovatie Zo-Dichtbij één van uw hoofdpijndossiers kon tackelen: ‘hoe geven we mantelzorgers en hun naasten een goede nachtrust terug?’ Nu is het tijd om mijn schuld in te lossen en het aanbod te concretiseren. Hiervoor breng ik onze medisch sociale omgeving (een PGO plus) in stelling. Een integrale oplossing die de burger de regie geeft over alle relevante sociale- en zorggegevens.
Wat dan?
In de kern zet Zo-Dichtbij (ZDB) in op kwaliteit van leven. Dat begint bij goede preventie en vitaliteit, maar strekt zich uit naar sociale inclusie, een veilige woning en mobiliteit. Zo faciliteert het platform een digitaal kluisje met een matchmaking component en dit sluit aan op een aantal overheidsthema’s zoals langer thuis wonen, de aanpak van eenzaamheid, laaggeletterdheid en digitale inclusie. De borging van het platform is in handen van Stichting Zo-Dichtbij met een ANBI status, zonder winstoogmerk en vendor lock-in.
Zonder dat we er naar op zoek waren blijkt het kluisje ook een solide uitgangspunt te zijn voor het bron en contactonderzoek van de GGDs. Dit op basis van thuisrapportage. Om dit te beargumenteren hebben we een zogenaamde klantreis uitgewerkt. Het proof of concept ligt inmiddels klaar, maar is nog niet in beton gegoten. Wel zijn we op korte termijn in staat om een zogenaamde landingsplaats te bieden voor initiatieven als de Coronacheck en het Corona dashboard. Daarbij zorgt ZDB voor de context en de aansluiting met het zorgdomein. Onze aanname is dat we door een meer neutrale en wellicht minder bedreigende benadering het gedrag van de burger beter kunnen beïnvloeden dan door de inzet van de Coronamelder alleen. Het zou een sublieme zet van Hollandse bodem zijn als het onder aansturing van de Coronaminister lukt om het systeem als nutsvoorzieing op te tuigen. Hiervoor biedt onze opzet alle ruimte.
Hoe dan?
De burger komt met ZDB zelf in actie en houdt daarbij te allen tijde de regie (registratie aan de bron). De toepassing is ontwikkeld in een proeftuin met partners binnen de quadruple helix (burgers, lokale overheid, bedrijfsleven en het onderzoeksveld) en is volledig transparant. We werken hierbij volgens het principe van de betekeniseconomie waarbij de focus niet ligt op winst maken maar op maatschappelijke meerwaarde.
Bij Zo-Dichtbij staat de burger centraal en we bieden:
1. Een persoonlijke digitale kluis
Een kluisje dat een leven lang met je meereist met relevante informatie op verschillende levensdomeinen, waaronder persoonsgegegevens, bloedgroep, donorcodicil, vaccinaties, wel of geen behandelstop, woonsituatie en wensen; ondersteuningsbehoefte; hulpkring verzekeringspolissen, levenstestament, wensen voor uitvaart etc.
2. Matchmaking tussen vraag en aanbod
Op basis van vraagverheldering (een gevalideerde zelfcheck op het gebied van woonsituatie, vitaliteit en leefstijl) krijgt men aanbevelingen voor producten, diensten en activiteiten op ‘pantoffelafstand’. Suggesties die eenvoudig kunnen worden toegevoegd aan het kluisje.
3. Gegevensdeling
Zodra er sprake is van een intake bij het WMO loket, een VVT instelling, ziekenhuis, GGD of andere hulpverlener kan de burger relevante gegevens vanuit het kluisje eenvoudig en veilig delen. Dit verkleint niet alleen de foutkans maar scheelt ook (veel) dubbel werk, dus geld, tijd en ergernis.
Het maatschappelijk rekensommetje is zo gemaakt, toch? Ben zeer benieuwd of we u kunnen toevoegen aan ons team van visionairs. Ik wacht uw belletje met spanning af.
En weg is de chronologische volgorde van mijn blog. Maar dat heb je met een avontuur dat alle kanten op gaat, dan wordt schakelen vanzelf een tweede natuur.
Hoezo dan?
Nederland staat wereldwijd in de top 20 met het hoogste aantal coronabesmettingen, maar in hetzelfde dashboard van Johns Hopkins University staan we op plaats 112: slechts 138 personen zouden de afgelopen tijd genezen zijn van COVID-19. Registreren wij zo slecht of spelen we de gegevens niet door aan WHO en ECDC? Meten is weten, toch? Als in Nederland niet wordt bijgehouden wie het ziekenhuis “gezond” verlaat of wie er thuis is genezen van corona dan blijven we met hagel schieten op een bewegend doel. Met of zonder de komst van een app staat dit een gefundeerde exitstrategie voor onze ‘intelligente lockdown’ in de weg.
Alternatieve denkrichting
Graag breng ik een alternatieve denkrichting voor een COVID-19 app in stelling. Want wat als een concept als Zo-Dichtbij een rol kan spelen in de exitstrategie voor de COVID-19 lockdown?
Voor wie nog niet is aangehaakt bij mijn avontuur verwijs ik naar een korte animatie. Hier wordt de kern van Zo-Dichtbij uitgelegd: dé digitale wegwijzer om zo lang mogelijk comfortabel thuis te blijven wonen. In de basis faciliteert Zo-Dichtbij een digitaal kluisje met een vraag en aanbod component en het concept sluit aan op een aantal overheidsthema’s: De borging van het platform is in handen van Stichting Zo-Dichtbij met een ANBI status. De stichting heeft geen winstoogmerk en het platform is systeem onafhankelijk (geen vendor lock-in).
Zo-Dichtbij bevindt zich in de implementatiefase en met behulp van ons bestaande ecosysteem zijn we in staat om de functionaliteit van een aantal kansrijke initiatieven (zoals de coronacheck, -radar en -kaart) een zogenaamde landingsplaats te bieden. Daarbij zorgt Zo-Dichtbij voor de context en de aansluiting met zowel het sociale als het zorgdomein.
Hoe dan?
In ieder geval binnen de wettelijke bepalingen van de AVG, waardoor de privacy van betrokkenen wordt geborgd. Zie bovenstaand stappenplan.
De burger komt zelf in actie, en houdt daarbij volledig de regie (registratie aan de bron).
Alle burgers in NL boven de 18 ontvangen de uitnodiging voor een digitaal kluisje (verschillende scenario’s zijn hiervoor mogelijk)
De burger bepaalt zelf in hoeverre hij of zij zijn digitale kluis vult. Alle gegevens staan op slot en alleen met toestemming kan informatie worden gedeeld.
De burger krijgt een zelfcheck Vitaliteit aangeboden, aangevuld met COVID vragen
Heeft de burger COVID 19 gehad (al dan niet getest) of is er een vermoeden, dan opent er automatisch een dagboek. Hier is ruimte om eventuele huisgenoten in kaart te brengen en met wie men in contact is geweest
De burger geeft de huisarts digitaal inzicht in vragenlijst en dagboek (eventueel via een tussenstation om overbelasting van de huisartsen te voorkomen)
De huisarts houdt registratie bij en acteert naar aanleiding van het verkregen inzicht van zijn patiënt. Op basis hiervan worden overzichten als de COVID Radar en de Coronakaart aangevuld. Zo kunnen brandhaarden snel worden getraceerd en gerichte actie worden ondernomen
Deze alternatieve aanpak sluit aan op de vraag naar precisie populatiemanagement. Geen korte maar lange termijn (om)denken. Ondanks alle inspanningen om de virusuitbraak binnen de perken te houden hebben we het lek nog lang niet boven. We zullen ernstig rekening moeten houden met een worst case scenario op de middellange termijn. Niet alleen screening is hierbij belangrijk maar ook het follow up traject.
De aanname van het Zo-Dichtbij team is dat we door een meer neutrale en wellicht minder bedreigende benadering van de samenleving het individuele gedrag van mensen beter kunnen beïnvloeden dan door de inzet van een COVID-19 app. Mits we dit traject zorgvuldig en volledig transparant aanpakken. Wij hebben dit lef wel. Wie nog meer?
Ben jij bereid om op basis van eigen regie een deel van je privacy los te laten als het land hiermee geleidelijk van slot kan?
Constructief meedenken over de uitwerking van het idee wordt op prijs gesteld.
De razendsnelle opmars van het Coronavirus heeft een enorme impact op onze samenleving. Wereldwijd buitelen experts onvermoeibaar over elkaar heen en het wordt voor een leek steeds lastiger om alle informatie op waarde te kunnen schatten. Gelukkig zijn er ook informatieve pareltjes die in begrijpelijke taal bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals dossier besmet van BVM. Ook houden partijen als RIVM ons dagelijks bij de (feitelijke) les.
Worstelend met de invulling van onze 1,5 meter samenleving, zoek ook ik naar een modus binnen het ‘nieuwe normaal’. Na enige radiostilte, toch maar weer de draad van mijn blogopgepakt. Zoals beloofd geef ik een kort inkijkje in waar ik vandaan kom, voordat duidelijk wordt waarom ik doe wat ik doe. Dan hebben we die hobbel vast gehad.
Techniek en communicatie
Techniek en communicatie lopen als een rode draad door mijn leven. Bijna 20 jaar stuurde ik als uitgever en hoofdredacteur een sterrenteam aan bij brancheorganisatie Uneto-VNI (nu Techniek Nederland). Met een installatiebedrijf aan huis was ik bekend met de dagelijkse praktijk, maar nu kon ik ook expliciet bijdragen aan de broodnodige vakkennis van installateurs. Elke maand stonden we garant voor drie gerenommeerde vakbladen (Intech Klimaat & Sanitair, Intech Elektro & ICT, Verwarming & Ventilatie Plus). We waren onze tijd ver vooruit en pionierden op het gebied van online communicatie en prepress. Zo introduceerden we voor onze acherban een kennisbank en het videokanaal install-tv bomvol instructievideo’s. Alle techniek tussen fundering en dak, van mechanische producten tot domotica (huisautomatisering), kon rekenen op onze warme belangstelling. Ik was me bewust van mijn bevoorrechte positie en legde jarenlang met veel plezier de verbinding tussen techniek en samenleving.
Terugtrekkende overheid
Het was de tijd van een terugtrekkende overheid, waarbij controle en handhaving door gemeentes in een rap tempo werd afgebouwd. Het afschaffen van de vestigingsvergunningen en het devalueren van vakdiploma’s op het gebied van gas, water en elektriciteit, zorgden voor een uitholling van het installatievak. Onder het mom van vrije marktwerking werd de markt overspoeld met zelfbenoemde professionals en aan de consument de twijfelachtige eer om het kaf van het koren te scheiden. Nog steeds ben ik van mening dat er beroepsgroepen zijn die je blijvend moet reguleren. Veilige installaties aanleggen is echt een vak. Alleen weggelegd voor installateurs die hun vakkennis constant op peil houden.
Verborgen leed achter de voordeur
Een terugtrekkende overheid betekende ook dat het verborgen leed achter de voordeur soms relatief laat werd onderkend. Meer dan eens was het een monteur die angstvallig aan het jasje werd getrokken door een vaak oudere bewoner. Met name als er lang niemand over de vloer was geweest. Ineens kreeg die techneut er een maatschappelijke taak bij waar hij niet op was toegerust. De implicatie hiervan spookte al langer door mijn hoofd: ‘dit moet toch anders kunnen’. Een zaadje dat voedingsbodem kreeg tijdens mijn Master of Business Administration (Crossmedia) bij Conclusion in Utrecht. Deze bedrijfskunde opleiding voor de mediawereld (print, online, tv en mobiel), gaf me de gelegenheid om dieper in de materie te duiken en de rol van de installateur in een veranderende samenleving te ontrafelen.
Van het een kwam het ander. De problematiek rondom een vergrijsde samenleving hield me dusdanig in de greep dat ik in 2013 de uitdaging aan ging om te promoveren aan de TU Delft. Van het bedrijfsleven naar de universiteit. Een sprong in het diepe, maar wat ben ik blij dat ik die kans heb gegrepen. Op de Faculteit Techniek, Bestuur en Management (Technische Bestuurskunde) ontvouwde zich een volledig nieuwe wereld. De combinatie techniek en samenleving kreeg ineens een heel andere dimensie. Binnen de vakgroep ICT begint mijn werkelijke avontuur met Zo-Dichtbij. Een thema dat nu relevanter lijkt dan ooit. Binnenkort meer.
Lang geaarzeld of ik me op het ‘blog’ pad zou begeven, maar na lang wikken en wegen toch die beruchte knoop doorgehakt. Gestimuleerd door mijn omgeving zal ik mijn Zo-Dichtbij avontuur in stukjes en beetjes aan papier toe vertrouwen. Met de hoop dat ik hiermee een dialoog in gang zet over de wondere wereld die sociale innovatie heet.
Wat dan?
Stap voor stap neem ik jullie mee in het verhaal achter Zo-Dichtbij: dé digitale wegwijzer om zo lang mogelijk comfortabel thuis te blijven wonen. En ja, mijn struggle komt ruimschoots aan bod, zonder jullie overigens te vermoeien met mijn eigen leercurve.
Hoe dan?
Mijn avontuur met Zo-Dichtbij gaat alle kanten op. En om jullie enig houvast te geven is een beetje structuur wel zo handig. Ik ontkom er dus niet aan om eerst een inkijkje in mijn verleden te geven, voordat jullie chocola kunnen maken van mijn heden, laat staan van mijn toekomstplannen.
Is dit interessant dan?
Dat valt inderdaad te bezien, maar laten we de proef op de som nemen. Ben je geínteresseerd in één of meer van de volgende onderwerpen: #sociale innovatie, #platformen, #wonen, zorg en welzijn, #betekeniseconomie, #maatschappelijke impact en/of #proeftuinen. Herhaal dan de hashtag onder deze bijdrage, dat scherpt mijn denk- en schrijfrichting.
Heb geduld. Ik kan niet het hele avontuur in een keer ontrafelen en zal mijn best doen om er hapklare brokken van te maken. Uiteraard sta ik open voor suggesties.
En nu doorpakken! Veel positieve energie uit de zaal tijdens onze demoday in de Health Hub in Rotterdam (Science Tower).
In een geanimeerde sessie heeft Wally Keijzer van Zo-Dichtbij met haar partners inzicht gegeven in de huidige status van Zo-Dichtbij. Diverse partners – KPMG, Mensken, Kennr en Talenter – hebben gepresenteerd waar zij vinden dat Zo-Dichtbij nu staat en wat er nog te doen is. Ook de huidige klanten/gebruikers van het platform, het centrum voor vitaliteit in Leiden en de gemeente Alkmaar, hebben aangegeven wat ze er mee willen bereiken en waarom dat van belang is. In een levendige discussie is uitgewisseld wat er goed is en beter kan, welke partijen zich willen en zouden moeten aansluiten etc. De presentaties staan hier online.
Dank aan debatleider Jan Willem Faessen en de Rotterdamse eHealth agenda voor de gastvrijheid.
Gezellig met z’n allen menti-meteren op de telefoon ?.
Ontdek de potentie van Zo-Dichtbij: dé digitale wegwijzer om zo lang mogelijk comfortabel thuis te blijven wonen.
Op donderdag 13 september 2018 van 10:00 – 12:00 organiseert Zo-Dichtbij een Demo-day in de Health Hub in Rotterdam. Aansluitend op het zorgontbijt van de gemeente Rotterdam, kunnen potentiële klanten zien hoe het er voor staat met Zo-Dichtbij en welke functionaliteiten de afgelopen periode zijn ontwikkeld samen met het Centrum voor Vitaliteit (regio Leiden) en de gemeente Alkmaar.
Wat kunt u verwachten? Korte pitches van een aantal proeftuinpartners waaronder KPMG, Talenter, Mensken, West IT en Kennr/Microsoft maar ook van proeftuin klanten CVV Leiden en Alkmaar. Daarnaast zal er ruimte zijn voor interactie met de zaal.
De demoday is onder meer bedoeld voor gemeentes (waaronder professionals in het sociale domein), zorgprofessionals en mantelzorgers.
Tijdens de kennissessie op 25 mei heeft Erik Baars van het Centrum voor Vitaliteit uit Leiden het startsein gegeven om de eerste functionaliteit van Zo-Dichtbij te testen in de 071 regio.
CVV is een van onze proeftuinpartners en op basis van hun wensenlijstje (zie filmpje) worden de vitaliteitsondernemers uit Leiden en omstreken vanaf nu via het platform Zo-Dichtbij onder de aandacht van het grote publiek gebracht.
Kijk zelf hoe Zo-Dichtbij steeds verder vorm krijgt en welke functionaliteiten binnenkort worden uitgerold.
De eerste stappen zijn gezet voor de implementatie van Zo-Dichtbij. Om alvast een beeld te krijgen van het platform hebben wij de testomgeving van Zo-Dichtbij online gezet.
Op het dashboard is te zien hoe je profiel eruit komt te zien in je ‘digitale kluis’. Verschillende functionaliteiten zoals agenda, taken en favorieten komen samen in één makkelijk te gebruiken overzicht.
Het vinden van betrouwbare producten of diensten zal via Zo-Dichtbij eenvoudig gemaakt woren. Ga bijvoorbeeld naar hulpmiddelen en klik op ‘traplift’ om een overzicht te krijgen van traplift installateurs in de buurt.
Klik vooral een beetje rond in de demo om verschillende pagina’s te ontdekken. Let wel dat in de demo zullen nog niet alle links werken. In de tussentijd wordt er keihard gewerkt om de website functioneel te krijgen, zodat we zo snel mogelijk echte mensen kunnen ondersteunen via het platform.
